χωνέτης

ο, Ν

(παλαιοντ.) απολιθωμένο γένος βραχιονοπόδων που έζησαν από το σιλούριο ώς το πέρμιο.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. νεολατ. chonetes].